Karan alayla gülümseyerek kaslarini kaldirdi. Sen inat konusunda tez bile hazirlarsin.
Abartma dedi Sina yan gözle ona bakarak.
Abartmiyorum. Inatcisin, sürekli burnunun dikine gidiyorsun, sadece kendi dogruna inanip
baskalarinin dogrusunu kabul etmiyorsun.
Bak, simdi tespitten ziyade suclamaya dönüstü bu gözlemin.
Suclama degil ki gercegi dile getiriyorum.
Sadece icinde bulundugum durumlarin matematigini sorguluyorum. Matematiksel dogrular tektir
öyle degil mi dedi, kendi icindeki durumu düsünürken.
Karan Sinanin kafasindan gecenleri tahmin etmekte zorlanmadi ancak Sinanin onun kafasindan
gecenleri bilmesi imkansizdi. O da tipki Sinanin düsündügü seyi aklindan gecirirken kizin baska bir
seyden söz ettigini düsündügüne emin olarak karsilik verdi.
Ama insanlar söz konusu olunca matematiksel dogrular her zaman sapma gösterebilir. Sonucta biz
insanlar, duygulariyla hareket eden canlilariz cogu zaman. Diger türlü robottan farkimiz kalmaz.
Benim robot oldugumu mu düsünüyorsun Sinanin sesinde belli belirsiz bir alinmislik
vardi.
Hayir. Aksine, sen robot olamayacak kadar fazlasiyla kendi duygularinin icinde bogusan
birisin.
